Nadzieja pozwala nam uważać to Dobro za cel możliwy do osiągnięcia poprzez zasługi Jezusa Chrystusa i nasze własne dobre uczynki; warunkiem jest wiara w osiągnięcie tego celu. Akty i czynności cnoty nadziei związane są ze światłem wiary w Boga i ze szczególną mądrością,
dzięki której nieomylne obietnice Boże odnosimy do nas samych. Nadzieja znajduje się pomiędzy dwoma skrajnymi występkami: rozpaczą i zuchwałością, sprawiając, że człowiek z jednej strony nie spodziewa się w nierozumnej zuchwałości posiąść wieczną chwałę za pomocą tylko własnych sił, bez uczynków przynoszących zasługi; z drugiej strony nie popada w obawę i niepewność, co do tego, czy jeśli będzie rzeczywiście spełniać dobre uczynki Bóg dotrzyma swoich obietnic i zapewnień.
Jestem z wami 